चिरंतन

कागद समोर पसरलेला असतो...काय लिहावं कळत नाही...सगळीकडे गोंधळ,भंडाऊन सोडणारे हिडीस वागणे,गाणे ऎकू येते दिसते,वादमधूरता, लय, शब्द, संस्कृती कशाचीही सोय नाही.......................
मन सैर भैर झालेलं........
............जाणवतं...कागदाच्या कोप-यावर उगाच, कसलातरी विचार करायच्या मनस्थितीमुळे उगीचच
एक टिंब बालपेननं भिरवत राहतो................
............पेनाच्या गिरक्यागत एकेकवलय, उलगडत, गुंतत जातं ठरावीक विचार आकार घेत पहिली ओळ सुरू होते........................

सुकला रे वसंत सारा, सांग कुणा मारावी हाक?
अंधाराची नक्षी बावरी, फ़ुले प्रकाशाची तू टाक.